اقتصاد روستایی در جغرافیا
کشور ایران نیز با توجه به اینکه روستا نشینی در آن اکثریت دارد و تولیدات کشاورزی به نوبه خود سهم قابل توجهی از درآمد ملی کشور را تشکیل می دهد از پیشرفت های علمی و فنی مربوط به کشاورزی بی نصیب نمانده است و توسعه این بخش از سالها قبل مورد توجه می باشد ولی باید گفت که با همه کوششی که در راه پیشرفت آموزش و تعلیم متخصصین کشاورزی و روستایی بعمل آمده و می آید متاسفانه اقتصاد روستایی هنوز به موقعیتی که بایسته آن است نرسیده است.معهذا از سال 1336 درس اقتصاد روستایی-اقتصاد کشاورزی –بازاریابی وحسابداری کشاورزی در برنامه دروس دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران منظور گردیده و بعد از آن به تدریج در سایر دانشکده های کشاورزی شهرستانها متداول گشته است و امروزه در کلیه دانشگاهها این درسها در رشته های مختلف تدریس می گردد و برای اولین بار است که اقتصاد روستایی در دانشگاه پیام نور در بخش جغرافیا در رشته تخصصی جغرافیا برای آشنایی دانشجویان با مدیریت روستایی تدریس می گردد.
جایگاه اقتصاد روستا در برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران جهت گیریهای کلی برنامه توسعه اقتصادی-اجتماعی کشور را در مورد کشاورزی به شرح زیر تعیین نموده است.
«بخش کشاورزی محور توسعه تلقی شده و اهداف این بخش را در راستای توسعه اقتصادی در بسیج کلیه امکانات ملی و همه بخشای اقتصادی به منظور نیل به خود کفایی در تولید کالاهای اساسی کشاورزی ،تقویت توان اقتصادی روستاها و احیای آن به عنوان منبع و جایگاه اصلی تولید بیان داشته است» .
«با تاکید بر اهمیت بخش کشاوزری در چارچوب اقتصاد کشور ودر راستای نیل به خود کفایی ،دولت را موظف نموده که تمامی کوشش خود را در جهت حمایت ،هدایت و ارشاد بخش کشاورزی در راستای توسعه اقتصاد بکار بندد.»
